กะพง ๑ หมายถึง น. ชื่อปลาหลายชนิดในหลายวงศ์ ลำตัวหนา แบนข้างเล็กน้อยหัวโตลาดลงมาจากด้านหลัง ตาค่อนข้างโต ปากกว้าง เช่นกะพงแดง (Lutjanus malabaricus) ในวงศ์ Lutjanidae,กะพงขาว (Lates calcarifer) ในวงศ์ Centropomidae,กะพงลาย (Datnioides quadrifasciatus) ในวงศ์ Lobotidae.
น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่ชนิด Musculista senhousia ในวงศ์ Mytilidaeเปลือกบางยาวรีสีเขียว มีลายเป็นเส้นสีน้ำตาล อาศัยอยู่ตามพื้นท้องทะเลที่เป็นเลนปนทราย โดยยึดติดกันเองเป็นกระจุกหรือแผ่เป็นแผ่นใหญ่.
ดู สมพง.
[-พฺรวด-พฺราด] ว. พรวด ๆ พราด ๆ, ลุกลน, ลนลาน.
[-พฺร่อง-แพฺร่ง] ว. ขาด ๆ วิ่น ๆ, มีบ้างขาดบ้าง, ไม่สม่ำเสมอ;ไม่เต็มที่, ไม่ครบถ้วน, ไม่พอเพียง, (ตามที่คาดหมายไว้).
[-พฺริบ] ก. ปิดและเปิดหนังตาโดยเร็ว, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ไฟกะพริบ.
[-พฺรุน] น. แมงกะพรุน.
[-พฺรูด-พฺราด] ว. มีเสียงดังพรูดพราด.